Met m´n witte billen in ´t zand
Door: esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
03 April 2009 | Ecuador, Canoa
hoe is het met jullie? Alles goed hopelijk! Thanx voor alle gezellige mails en berichtjes, altijd leuk om op de hoogte te blijven van alles wat er bij jullie gebeurt! Er staan trouwens wat foto´s van Bolivia bij het vorige bericht (ben niet zo heel goed in bloggen en foto´s posten tegelijk :-) )
Ben nu aan de kust in Ecuador na een hele hoop kilometertjes afgelegd te hebben sinds de laatste blog.
Vorige week in het paradijslijke durpje coroico in Bolivia aangekomen na een zeer lange, maar enorm voorspoedige reis (alles sloot op elkaar aan, het moet niet gekker worden). Moe van de (koude!) nachtbus zijn we lekker op een pleintje gaan ontbijten. In hét boek een hostel uitgezocht en er eventjes langsgelopen. Wow....allemaal terrasjes, kleine trapjes, grote bloemen, fruitbomen, zwembad en een adembenemend uitzicht (niet door de hoogte dit keer, want zaten op máár 1700m) op bergen vol jungle en een rivier. En natuurlijk (het zou bolivia niet zijn zonder) indrukwekkende besneeuwde pieken achter de groene bergen. Hier zijn we dus ook uitgebreid van gaan genieten op het terras. Daarna het dorpje gaan verkennen en tsja na zoveel tijd op grote hoogtes en in extreme omstandigheden eventjes vergeten dat dit klimaatje zich prima leende voor beestjes......ik had dus na een paar uurtjes 40 (!) bulten. En dit waren alleen nog maar de plekken die ik zelf goed kon zien. Ach steekt lekker af bij het bruin al die rood met witte bulten :-)
We hebben heerlijk gechilld daar en ook nog met een halfgare taxi (de helft van de ramen ging niet meer open of dicht en geen enkel metertje deed het meer) een rit gemaakt langs de coca- en bananen plantages en watervallen die wel tientallen meters hoog waren. Dat blijft zo machtig, starend naar het -van zo hoog- vallende water, de duizenden piepkleine druppeltjes op je huid en dat heerlijke geruis van het water. Super! Watervallen zijn net als zonsondergangen, ze vervelen me nooit.
Om vervolgens toch echt weer richting la paz te moeten voor het vliegtuig richting ecuador (ik denk dat ik me wel weken had kunnen vermaken in dat dorpje). Voor de zekerheid maar vroeg een bus gepakt, want je weet hier nooit hoe het loopt. En daardoor veel te vroeg in La paz. Hier zouden de wegen van maarten en mij scheiden.....afscheid is een bitch. Om het afscheid nog even uit te stellen, zijn we nog even la paz ingegaan. Ons vreselijk af laten zetten door een oud vrouwtje, maar wel allebei de allerleukste peper en zoutvaatjes van het zuiderlijk halfrond :-)
De dag afgesloten met een overheerlijk broodje worst op de markt en toen scheidden onze wegen zich echt na ruim 3 maanden samen reizen en ging ik op weg terug naar Ecuador.
In quito aangekomen bleek dat ik dat broodje beter had kunnen skippen, want mijn lijf was het er ´niet helemaal´ mee eens. Ik had van te voren gelukkig een (in verhouding tot andere hostels) duur hostel met eigen kamer met badkamer geboekt, pfff daar was ik nu even heel blij mee :-) Laten we zeggen dat ik in 2 dagen weer helemaal opgeruimd was van binnen en voor de rest vrij voordelig heb vertoefd. Het was wel even fijn om weer in Quito te zijn, niet alleen omdat je daar de weg kent, maar ook omdat er even tijd was voor regeldingetjes. Zo staat er nu weer ruim 6 gig geback-up´d op DVD :-), is al m´n was weer schoon, het spekken van de boliviaanse economie bracht ook de nodige kilootjes (aan bagage) met zich mee, die staan nu allemaal weer op school en ik heb ´even´ ongegeneerd met NL zitten bellen. Om vervolgens de 2e dag ´s avonds-nachts naar een dorpje aan de kust te reizen.
En dat was een nogal hachelijke onderneming.
Ten eerste was ik even vergeten wat ook weer de nadelen waren van als vrouw alleen reizen, maar de meneer op het busstation die vond dat hij luidkeels een zelfgeschreven liedje over mijn ogen ten gehore moest brengen, herinnerde mij er al snel aan.....
Ten tweede ging er nogal veel mis....De busstoelen waren K (dan is 9 uur in de bus lang), de chauffeur dacht dat ie michael schumacher was en de (oh ja ecuador.......reggeaton) muziek stond keihard. Ik had aan het begin van de reis gevraagd of hij me even wilde komen halen als we bij mijn overstappunt aankwamen (stikdonker buiten). Dat heeft hij dus niet gedaan en zo stond ik om 5.00 ´s ochtends in het pikke donker in een mini-gehucht ergens in Ecuador na een nacht niet slapen :-)
Nadat ik erg boos ben geworden op ´t busjongetje bleek dat ik met dezelfde bus terugkon.....over 3 uur. Ik ben dus lekker languit in de bus gaan liggen om vervolgens 5 uur later aan te komen in het allerschattigste kustdorpje Canoa.
En wat is het hier leuk. Het is bloedheet, dus kan voor de 2e keer deze reis m´n korte broek aan, jippie! Overal palmen, de mooiste zonsondergangen en lekker rustig. Prachtige kliffen aan het eind van het strand en daaronder grote stenen, daar heb ik dan ook lekker m´n boek liggen lezen, want voor het eerst in lange tijd weer een NL boek gescoord, jippie. Verder heeft ene Luis besloten dat we vrienden zijn en komt me elke dag wel (een paar) keer opzoeken. Wat naast gezellig, ook wel goed is om m´n enigzins weggezakte (5 weken met 5 nederlanders reizen is níet goed voor je spaans) spaans weer wat op te vijzelen. Al is het accent hier weer zo anders, echt grappig. Ben nog aan het overwegen om nog een paar uurtjes spaanse les mee te pikken hier, om de boel nog even een beetje vers te houden. Verder is de wereld echt klein en zittener 2 zwitserse meisjes in het hostel die ik ken uit quito en zijn er drie engelsen waar ik veel mee optrek. Kortom ik vermaak me hier wel en kijk hoe de komende dagen zich ontvouwen. Tis namelijk best een beetje te warm hier om vreselijk veel te ondernemen en dat was ook precies m´n bedoeling. Een rustig plekje om de afgelopen maanden even te laten bezinken.
1 ding is zeker, 8 april wil ik weer in Quito zijn, om vervolgens ´s ochtends 9 april mam, john en jan van het vliegveld te halen. Gek idee hoor, maar ook erg leuk. Het enige nadeel dat eraan kleeft is dat het ook het naderende einde van mijn reis inhoudt, maar daar wil ik nu nog even niet over nadenken, want het liefst plak ik er nog een half jaar aan vast.
liefs
sje
Ben nu aan de kust in Ecuador na een hele hoop kilometertjes afgelegd te hebben sinds de laatste blog.
Vorige week in het paradijslijke durpje coroico in Bolivia aangekomen na een zeer lange, maar enorm voorspoedige reis (alles sloot op elkaar aan, het moet niet gekker worden). Moe van de (koude!) nachtbus zijn we lekker op een pleintje gaan ontbijten. In hét boek een hostel uitgezocht en er eventjes langsgelopen. Wow....allemaal terrasjes, kleine trapjes, grote bloemen, fruitbomen, zwembad en een adembenemend uitzicht (niet door de hoogte dit keer, want zaten op máár 1700m) op bergen vol jungle en een rivier. En natuurlijk (het zou bolivia niet zijn zonder) indrukwekkende besneeuwde pieken achter de groene bergen. Hier zijn we dus ook uitgebreid van gaan genieten op het terras. Daarna het dorpje gaan verkennen en tsja na zoveel tijd op grote hoogtes en in extreme omstandigheden eventjes vergeten dat dit klimaatje zich prima leende voor beestjes......ik had dus na een paar uurtjes 40 (!) bulten. En dit waren alleen nog maar de plekken die ik zelf goed kon zien. Ach steekt lekker af bij het bruin al die rood met witte bulten :-)
We hebben heerlijk gechilld daar en ook nog met een halfgare taxi (de helft van de ramen ging niet meer open of dicht en geen enkel metertje deed het meer) een rit gemaakt langs de coca- en bananen plantages en watervallen die wel tientallen meters hoog waren. Dat blijft zo machtig, starend naar het -van zo hoog- vallende water, de duizenden piepkleine druppeltjes op je huid en dat heerlijke geruis van het water. Super! Watervallen zijn net als zonsondergangen, ze vervelen me nooit.
Om vervolgens toch echt weer richting la paz te moeten voor het vliegtuig richting ecuador (ik denk dat ik me wel weken had kunnen vermaken in dat dorpje). Voor de zekerheid maar vroeg een bus gepakt, want je weet hier nooit hoe het loopt. En daardoor veel te vroeg in La paz. Hier zouden de wegen van maarten en mij scheiden.....afscheid is een bitch. Om het afscheid nog even uit te stellen, zijn we nog even la paz ingegaan. Ons vreselijk af laten zetten door een oud vrouwtje, maar wel allebei de allerleukste peper en zoutvaatjes van het zuiderlijk halfrond :-)
De dag afgesloten met een overheerlijk broodje worst op de markt en toen scheidden onze wegen zich echt na ruim 3 maanden samen reizen en ging ik op weg terug naar Ecuador.
In quito aangekomen bleek dat ik dat broodje beter had kunnen skippen, want mijn lijf was het er ´niet helemaal´ mee eens. Ik had van te voren gelukkig een (in verhouding tot andere hostels) duur hostel met eigen kamer met badkamer geboekt, pfff daar was ik nu even heel blij mee :-) Laten we zeggen dat ik in 2 dagen weer helemaal opgeruimd was van binnen en voor de rest vrij voordelig heb vertoefd. Het was wel even fijn om weer in Quito te zijn, niet alleen omdat je daar de weg kent, maar ook omdat er even tijd was voor regeldingetjes. Zo staat er nu weer ruim 6 gig geback-up´d op DVD :-), is al m´n was weer schoon, het spekken van de boliviaanse economie bracht ook de nodige kilootjes (aan bagage) met zich mee, die staan nu allemaal weer op school en ik heb ´even´ ongegeneerd met NL zitten bellen. Om vervolgens de 2e dag ´s avonds-nachts naar een dorpje aan de kust te reizen.
En dat was een nogal hachelijke onderneming.
Ten eerste was ik even vergeten wat ook weer de nadelen waren van als vrouw alleen reizen, maar de meneer op het busstation die vond dat hij luidkeels een zelfgeschreven liedje over mijn ogen ten gehore moest brengen, herinnerde mij er al snel aan.....
Ten tweede ging er nogal veel mis....De busstoelen waren K (dan is 9 uur in de bus lang), de chauffeur dacht dat ie michael schumacher was en de (oh ja ecuador.......reggeaton) muziek stond keihard. Ik had aan het begin van de reis gevraagd of hij me even wilde komen halen als we bij mijn overstappunt aankwamen (stikdonker buiten). Dat heeft hij dus niet gedaan en zo stond ik om 5.00 ´s ochtends in het pikke donker in een mini-gehucht ergens in Ecuador na een nacht niet slapen :-)
Nadat ik erg boos ben geworden op ´t busjongetje bleek dat ik met dezelfde bus terugkon.....over 3 uur. Ik ben dus lekker languit in de bus gaan liggen om vervolgens 5 uur later aan te komen in het allerschattigste kustdorpje Canoa.
En wat is het hier leuk. Het is bloedheet, dus kan voor de 2e keer deze reis m´n korte broek aan, jippie! Overal palmen, de mooiste zonsondergangen en lekker rustig. Prachtige kliffen aan het eind van het strand en daaronder grote stenen, daar heb ik dan ook lekker m´n boek liggen lezen, want voor het eerst in lange tijd weer een NL boek gescoord, jippie. Verder heeft ene Luis besloten dat we vrienden zijn en komt me elke dag wel (een paar) keer opzoeken. Wat naast gezellig, ook wel goed is om m´n enigzins weggezakte (5 weken met 5 nederlanders reizen is níet goed voor je spaans) spaans weer wat op te vijzelen. Al is het accent hier weer zo anders, echt grappig. Ben nog aan het overwegen om nog een paar uurtjes spaanse les mee te pikken hier, om de boel nog even een beetje vers te houden. Verder is de wereld echt klein en zittener 2 zwitserse meisjes in het hostel die ik ken uit quito en zijn er drie engelsen waar ik veel mee optrek. Kortom ik vermaak me hier wel en kijk hoe de komende dagen zich ontvouwen. Tis namelijk best een beetje te warm hier om vreselijk veel te ondernemen en dat was ook precies m´n bedoeling. Een rustig plekje om de afgelopen maanden even te laten bezinken.
1 ding is zeker, 8 april wil ik weer in Quito zijn, om vervolgens ´s ochtends 9 april mam, john en jan van het vliegveld te halen. Gek idee hoor, maar ook erg leuk. Het enige nadeel dat eraan kleeft is dat het ook het naderende einde van mijn reis inhoudt, maar daar wil ik nu nog even niet over nadenken, want het liefst plak ik er nog een half jaar aan vast.
liefs
sje
-
04 April 2009 - 04:07
Caromon:
Neem je tijd, denk niet na over dingen die je nog even wilt verdringen en maak er in godsnaam een feestje van.
Straks gaan we dan met zijn allen een hele boerderij uit de sloot vissen om vervolgens toch tot de conclusie te komen dat het klokje overal hetzelfde luid!
Met gigantische ladingen smakkerts! -
04 April 2009 - 07:11
Angelique:
Terwijl ik dit verhaal lees zit Menno, onze kleinzoon van 6, te vertellen dat meisjes dom zijn. Gelukkig verteld jouw verhaal het tegendeel. Geniet van de laatste weken in Ecuador.
Ik ben ervan overtuigd dat wij snel weer berichten krijgen vanuit de andere kant van de wereldbol. -
04 April 2009 - 13:27
Rieneke&John:
De stroopwafels en drop zijn gekocht! Holland in Ecuador!
Tot over een paar dagen! Bak nog maar even lekker bruin.
XXXXXXXRieneke&John -
04 April 2009 - 13:38
Fred:
Hé Es,
Ik heb mijn eerste preventieve afkicksessie gehad. Zegt die therapeut, dat ik het van de positieve kant moet zien: ik krijg veel meer vrije tijd, als je geen reisberichten meer schrijft.... Nou, daar moet ik maar eens goed over nadenken. -
04 April 2009 - 17:38
LYNN:
Hey es, beetje late reactie, magoed!! Lekker dat je weer in Quito zit!
De busreis die wij moesten ondergaan om naar Tupiza te komen was ook hel! Ging een half uur te laat wel, uur later bus kapot, anderhalf uur lang de kant van de weg gestaan. Vervolgens kwamen we om 3 uur aan bij wegwerkzaamheden, mochten niet verder en moesten nog eens 3 uur langs de kant van de weg wachten! Uiteindelijk deden we er 5 uur langer over!!
Volgende dag zouden we naar salta gaan, zouden een bus hebben om 10.30 maar die ging niet, konden we weer 4 uur wachten! Waren er zo klaar mee dat we maar een taxi hebben gepakt naar de grens! Aangekomen in Argentinie, haleluja!! Wat voel ik me thuis hier, zo chill echt en het is WARM!!
Alleen is mn blaasontsteking zo erg geworden, trok echt richting nieren, dat ik op een gegevenmoment bijna niet meer kon lopen van de rugpijn en behoorlijke koortsaanvallen had...tja, toen moest ik echt actie ondernemen! Zit nu aan de antibiotica, balen! En na een week voel ik me eindelijk weer een stuk beter!! Dus...wat een avondturen weer!!!
Geniet nog even heel erg he de laatste paar weekje, weet dat je het niet wil horen!! Maar het is nou eenmaal niet anders! Enne veeeeeeeeeel plezier op de galapagos!!!
Dikke kusssss -
05 April 2009 - 13:25
Marion:
Hoi Esther,
Wat een verhalen weer. Vooral de blog met een korreltje zout begint wel erg ongeloofwaardig te worden. Het is dat er foto's bij zaten, anders had ik gedacht dat je aan de coca gezeten hebt. Hier alles goed. De lente is begonnen en we kunnen sinds gisteren weer in de tuin zitten omdat de oude koelkast en afwasmachine eindelijk naar de sloop zijn. Het is hier echt een heel ander huis geworden. Ik verheug me erop je weer te zien en alle foto's te bekijken en nog meer verhalen te horen.
liefs Marion -
05 April 2009 - 17:28
Nadine:
Lieve Es,
Het is nog maar kort dat je daar zult blijven, maar lang genoeg om nog gruwelijk te genieten! Blijf nog maar even lekker met die witte billen van je in het zand liggen, en geniet met je mams en John (gaaaaaf!).
Liefs, Nadine -
05 April 2009 - 20:29
Angélique:
Vanaf deze plek wil ik Rieneke en John een goede reis, en een fijn verblijf in Ecaodor toewensen. Is even iets anders dan de zondagochtendmarkt in Luik ! Ook heerlijk om je kind weer te zien. -
07 April 2009 - 21:15
Jet/Willem Noordwijk:
Hallo Esther,
Af en toe lees ik je reisverhalen en dat is genieten en reis ik 'n beetje met je mee...
Wij wensen je 'n fijne tijd met je bezoek en je weet; aan elk eind zit weer 'n nieuw begin.
Alvast Vrolijk Pasen met de familie. -
08 April 2009 - 13:43
Douwe:
Hoi Es!!!!
Ik volg je op de voet, over bergen en door nevelwouden.Wat een geweldige reisverslagen, inderdaad al bijna een boek.Ik wens je nog muchos avontuur,( verder kom ik niet met mijn Spaans)We missen je wel, maar dat is minder belangrijk.
PS Je gedicht komt heus wel. Titel: nevelwouden (daar moeten haast wel eenhoorns leven)en als start: als de condor cirkelt op de thermiek van jouw geluk ......
Verder volgt het gedicht je avonturen waar ik uit de blogs steekwoorden gebruik.
Veel liefs -
08 April 2009 - 17:19
Nina:
Hee Es,
Jammer dat het einde van je vakantie nadert, maar het blijft geweldig klinken! Nog heel erg veel plezier!
x Ninaaa -
10 April 2009 - 13:15
Gewoon:
Hallo Esther,
hoe is het nou? we lezen net dat je over 12 dagen al weer terug komt, wat gaat de tijd vlug zeg! heb je het naar je zin gehad? we hopen dat je met foto's snel eens langs komt!
Groetjes Esther, Ruud, Eduard, Martijn, Sepha, Nina en Linda.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
