Laos en terug naar Bangkok

Wat vliegt de tijd toch!
Hier de foto’s voor als je zin en tijd hebt:

https://picasaweb.google.com/113178647546624237631/Laos2015

https://picasaweb.google.com/113178647546624237631/Bangkok2015WaterfestivalEn5SterrenHotel

Laos was de verrassing van de reis, wat een fijn land en leuke mensen. Mensen hebben zulke prachtige glimlachen hier! En prachtige dingen gezien en gedaan.

We kwamen het land in in het noorden, met prachtige busritten. Het was nogal lastig deze route werd gezegd, het woord ‘hellish’ is ook meer dan eens gevallen. Maar met het serieuze werk B-weg, een paar minibusjes, wat communicatiestoornissen, een grensovergang en een nachtje in een groezelig stadje, waren we in 1,5 dag met fantastisch mooie ritten door de bergen in Laos.
Hier vonden we snel een guesthouse ‘with a view’ en leuke andere backpackers.
De dag erna met de boot een stukje zuidelijker. De boot was nogal vol (2 motoren, hoop passagiers, hoop bagage, je kent het wel...dit alles in een smal bootje) en dat rijmde niet zo goed met de stroomversnellingen, dus ging de aandrijfveer (ofzo) van de motor stuk en zaten we gestrand in paradijs. Met de voetjes in het water was het erg interessant kijkwerk hoe alles gemaakt werd. We waren met de leuke mensen uit het guesthouse dus we hebben ons wel vermaakt. Ipv 4 uur waren we nu 7 uur laten in het dorpje waar we wilden zijn.

En wat voor dorpje, een onverharde ‘hoofdweg’ en verder alleen maar mooie uitzichten op krijtstenen rotsen, de rivier en waterbuffels. Hier zijn we dan ook 6 dagen gebleven. Goedkoop hutje met groots uitzicht, hangmatten, vriendelijke mensen en goed eten. Yep....we hebben Laos in ons hart gesloten!

Na dagen hiken, tuben, lezen en hangmathangen hebben we onszelf een schop(je) gegeven en zijn we weer met de boot verder gegaan. Naar een wat groter stadje. Hier hebben we prachtige watervallen gezien en hadden ze een fijne nachtmarkt. En, waar viel mn oog op....een lantaren, gemaakt van dun papier met oranje gedroogd bloemen erin. ‘Tuurlijk kan dat mee :-)
(hij hangt nu blij in de woonkamer)

Vanaf hier zijn we naar ‘de vlakte van de potten’ gegaan. Een eind uit de route, maar de moeite waard. Een grote vlakte op een plateau is bezaaid met grote, zware en oude (ze denken dat de meeste minstens 2000 jaar oud zijn) stenen potten. Wetenschappers tasten in het duister over hoe ze er gekomen zijn en vooral waarom. Ze denken dat het misschien onderdeel was van een begrafenis ritueel. Wij hebben natuurlijk uitgebreid lopen fantaseren, de leukste theorie vind ik toch wel dat het een reuzen-theeservies is (ik), maar meer praktsich is ms dat het water-tonnen waren (Paul). Hoe dan ook, bijzonder om op een fietsje heen te gaan en tussendoor te mogen lopen.

De route die we vanaf hier verder zuid wilden nemen, was ‘less traveled’. Maar één van de mooiste busritten die ik tijdens al deze duizenden kilometers zuid oost azie heb gemaakt. Wow. 8 uur lang naar buiten zitten kijken en niet 1 keer in slaap gevallen! We moesten overstappen bij een T-splitsing, waar meteen de dorpsoudste erbij gehaald werd om bij ons te komen zitten. Niemand sprak engels, maar ach, dat geeft niet. Dan kijken we gewoon een beetje naar elkaar :-)

We gingen van een bijzondere culturele ervaring, zo over naar een indrukwekkend natuurverschijnsel. We hebben een grot bezocht die 7 km lang is en waar je met een bootje doorheen kunt varen. WOW, pikkedonker, klein bootje, waar net ietsje meer water inliep dan de bootsman eruit kon scheppen tijdens het sturen. Op een gegeven moment hebben we zelfs het bootje een miniwatervalletje opgetrokken! Het is lastig uitleggen wat het met je doet als je een uur lang alleen 3 hoofdlampen over de muren van gigantische ondergrondse kamers ziet schieten. Het is zo bijzonder dat zo’n ingangetje een enorme lange grot herbergt. Toen we er aan de andere kant uitkwamen, was het zo licht en warm en waren we helemaal onder de indruk. En toen mochten we ook nog terug!

De volgende busrit was –zoals veel vervoer in Laos, maar je komt linksom of rechtsom meestal wel waar je wil - niet helemaal duidelijk of het mogelijk was, maar in een heule lange dag, na een aantal onduidelijke momenten kwamen we aan in een stadje in het verre zuiden. En mijn hemel, de hete tijd is nu toch echt wel in volle glorie. Vroeger was ik niet zo van de airconditioners....nu is het de enige manier om af en toe af te koelen en heb ik ze in mn hart gesloten. De uitvinder van de airco verdient een medaille!

We zijn naar een klein durpje aan een rivier met veel watervallen gegaan. Waar we een supersimpel hutje hebben gevonden, met hangmatje en ventilator. Bij gebrek aan airco sprongen we gewoon om het uur in de rivier of onder een waterval. Met kleding aan, da’s ietsje gepaster hier in Laos. En je blijft ook nog eens langer koel. Hier heb ik een van de bijzonderste dingen gedaan van de hele reis. We hebben op een olifant gereden. En nadat we met de manager aan de klets waren geraakt, zijn de we dag erna nog teruggegaan om ze te zien baden in de rivier en we mochten ze ook eten geven en knuffelen. Ik had nooit echt nagedacht over olifanten (waarom zou je), maar wat een bijzondere beesten, zo gigantisch (ze zijn echt zo groot!), maar zo zachtaardig (deze dan). Ik heb een paar dagen lang doorgestuiterd van deze ervaring. Dan sloeg ik Paul op zn arm en riep ik, ‘ik heb met een olifant geknuffeld’ ; ja schat’.....Wat een ervaring.

Vanuit hier zijn we naar het verre zuiden afgezakt, maar hier was het eigenlijk gewoonweg te heet om heel actief op zoek te gaan naar nieuwe avonturen. We hebben een prachtige boottocht gemaakt op de Mekong.

En toen was het tijd om terug te gaan naar Bangkok, met een heuse nachttrein (mn eerste –met echte bedden- ooit). Toen we binnenkwamen dachten we dat we afgezet waren, omdat er alleen 2 stoelen waren. Maar daar kwam de ‘bedden-meneer’. Hij maakte van die 2 stoelen een bed en klapte toen een soort reuze bagagecompartiment – zoals in het vleigtuig- uit en voila daar was nog een bed! Hij maakte ze ook nog op, met frisse witte lakens, wie had dat nou gedacht. Uitgelaten klom ik mn bed in, me ingehouden om de hele wagon uit te nodigen voor een kussengevecht en eigenlijk best goed geslapen.

Om wakker te worden in Bangkok. Hier waren we –geheel ongepland- voor ons 3e nieuwjaar van 2015. Hier vieren ze dat met water, heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel water. En wie zijn wij om niet met de lokale gebruiken mee te doen :-)
Het feest duurt 3 dagen en iedereen gooit, spuit en smijt met water. Soms water dat al een poosje heeft staan opwarmen langs de weg (ook hier is het tegen de 40 graden), soms zijn het bakken met ijswater! Je weet het nooit. Ook is er soms schuim en een soort wit klei-achtig goedje dat op je gezicht gesmeerd wordt.
We hebben meteen waterpistolen gekocht en gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan met die banaan.

3 maanden geleden, toen we in Bangkok waren hebben we in een sjiek hotel geprobeerd het uitzicht van een wolkenkrabber te zien, zonder in één van die betalende wolkenkrabbers te hoeven (he, wie niet waagt...). Toen we dat deden kwamen we erachter dat er een infinity-pool op de 14e verdieping van dat hotel was. Voor de gein zei Paul, waarom kijken we niet hoe duur het is voor onze laatste nacht hier. Wij op internet gezocht, was er een onwijze goede deal, dussssssssssssss onze laatste 2 nachten voelden wij ons James Bond en een Prinses. Een zwembad op de 14e verdieping, een kamer op de 31e en een ontbijtbuffet...........je kan het niet bedenken of ze hadden het (zelfs sushi....bij het ontbijt!). Er waren geen 2 andere gasten die minder in dat hotel pasten dan wij, maar ook waren er niet 2 andere gasten die er zo ongelooflijk van hebben genoten als wij!
Wat een mooie manier om deze 3 maanden Zuid Oost Azie af te sluiten.

Liefs
Es