Hoi!
Blijf op de hoogte en volg Esther
23 November 2018 | Ecuador, Macas
In de loop der jaren is er een hoop veranderd. Schreef ik tijdens mijn eerste reis alleen bijna wekelijks, de laatste reizen is dit wat verslapt.
Volgens mij hangt dit af van een aantal dingen:
Superleuk om reacties van jullie te krijgen, maar bloggen doe ik uiteindelijk toch vooral voor mezelf.
Op reis beleef je zoveel. En dan bedoel ik niet alleen de "grote" dingen, maar juist al die kleine dingen die zo anders zijn. Zoals een kauwgombal in je yoghurt, uitstappen uit een rijdende bus, stampen in het gras om slangen weg te jagen of kletsen op de markt met iemand die een compleet ander leven heeft dan jij.
Een blog is een bijna therapeutische manier om woorden te geven aan die enorme bak aan nieuwe gevoelens, ervaringen, ontdekkingen en gedachten. Het wordt een soort van 'echt' als je het deelt.
Als je samenreist werkt dat nog beter dan een blog. Tijdens lange busreizen, als we weer eens verdwaald zijn of voor het slapengaan nemen we samen de opgedane ervaringen nog eens door. Jeetje hebben we dit echt allemaal meegemaakt? Weet je nog die goddelijke warme broodjes bij dat tandloze vrouwtje in dat kleine koude bergdorpje?
Sinds ik met Paul reis merk ik dat ik dus veel minder blog.
Tel daarbij op dat het aantal internet café's bijna nihil is geworden sinds iedereen wifimachines heeft (en ik ben echt slecht in typen op de tablet, vooral op de op computer geënte waarbenjij.nu site). Technologie is ook nogal veranderd. Zat je eerst uren je foto's over te zetten en te branden op DVD's (zat tijd om er een frivool blogje bij te schrijven ) nu zet je ze gewoon in een handomdraai op een usbstickie.
WhatsApp heeft er ook zeker mee te maken. Dit is de eerste reis (ooit) dat ik m'n eigen telefoon bij me heb en het maakt de lijntjes toch echt een heul stuk korter.
Kortom ....ik ga overstappen op een andere manier van bloggen. Eentje die meer lijkt op een dagboek en waarbij je op een tijdslijn stukjes kunt lezen en de bijbehorende foto's per plaats kunt bekijken.
Dat is namelijk het leukste (voor ons) : het houdt onze route bij op de wereldkaart.
Paul en ik vragen ons vrij vaak af hoeveel km we nou ongeveer tijdens zo'n reis afleggen. En nu kan ik zeggen: "daar heb ik een appie voor". :)
Bloggen doe ik dus nog steeds voornamelijk voor mezelf, maar als je zin en tijd hebt om mee te lezen of plaatjes te kijken en/of de route bij te houden, gezellig!
Hier kun je me voortaan vinden :
https://www.polarsteps.com/aalbesjeopreis/1157223-ecuador-peru-2018-2019?s=bed21aa0-6428-4e95-a162-82ed6260a724
Liefs Es
-
25 November 2018 - 08:01
Math Van Geel:
Leuk idee, ben slechtziende geworden maar Angelique kijkt ook mee. -
26 November 2018 - 10:48
Marion Welling:
Hoi Esther,
Logisch besluit en leuk om zo die koppeling te zien tussen de foto's, verhalen en waar je dan bent. Prachtige foto's ook weer. Een fijn vervolg van de reis.
Liefs Marion -
29 November 2018 - 05:34
Rieneke:
Het verhaal had ik al kunnen lezen.Nu is het ook gelukt de foto's te openen. Fantastisch de koppeling tussen tekst, foto's en plaatsbepaling.
Ben je toch echt technisch vaardig geworden!!!
Ik ben altijd al apetrots op je, maar nu nog een beetje meer.
Geniet nog verder en laat ons allemaal op deze manier meegenieten.
Liefs, Rieneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley