Kilometervreters (nu met alle tekst)
Blijf op de hoogte en volg Esther
19 Februari 2016 | Chili, Quinta Normal
En gevroten hebben we die kilometers! Mam en ik hebben zo'n 37.000 km van deur tot deur afgelegd. (37.517 om precies te zijn, dit weten we dankzij Ron en zijn veel geraadpleegde gps).
Wat hebben we een hoop gezien en gedaan......het was een vol, maar interessant en afwisselend programma.
Hier alvast de plaatjes (we hebben bijna 3000 foto's gemaakt, maar na een strenge selectie staat er zo'n 10% op google foto's. Ja is nieuw, picasa gast eruit.... Als je de foto's groter wilt zien, klik op de foto, wil je de tekst erbij lezen klik op de 'i')
https://photos.google.com/album/AF1QipO4kPTyy9QFoQjexhjgP80nRgji__h-JPaPEDvl
In de laatste blog waren we op 4000 meter in de hoogste stad ter wereld. Hier hebben we superinteressante musea gezien. In 1 kregen we een vreselijke slappe lach aanval, we houden het maar op de ijle lucht.
We zijn bij een familie thuis gaan eten, dat was een briljante ervaring ( en lekker eten! Ze hadden zelfs een taart voor ons gemaakt). Wij waren met 18, er waren een hoop familieleden en een berg super geïnteresseerde kinderen in alle leeftijden. Aan het einde van de avond hebben we -met de hele tafel- nog alle coupletten van 'ik heb een tante in Marokko en die komt', gezongen.
Vanaf Potosí stond er weer een beeldschone busrit op het programma door zulk desolaat landschap, dat we vaak met open mond uit het raam hingen. De stops voor foto's, verse coca-thee of de lunch waren allemaal even prachtig. Zo hebben we valleien vol lama's gezien met op de achtergrond immense bergketens met sneeuw. Maar ook riviertjes omringd door prachtig rood oranje steen en 'wilde westen'-achtige cactussen. Dit is reizen!
De volgende stop was een klein stoffig dorpje, vanuit waar we 3 dagen in jeeps hebben doorgebracht dwars over de zoutvlakte en door fantastische hooglanden.
Het begon met de zonsopgang op de zoutvlakte van Uyuni. WOW. Dat is nog eens de dag beginnen. In het pikkedonker de jeeps in en in de meest prachtige ochtendkleuren werd de wijdse zoutvlakte beetje bij beetje aan ons onthuld.
Daar word je stil van.
De rest van de dag hebben we de zoutvlakte verkend. Inclusief een fantastische lunch midden op het kneiterwitte zout (mam en ik zeiden steeds sneeuw, maar er is -door ondergetekende- aan gelikt en het is zonder twijfel zout).
De dagen erna zaten we met een supergezellige groep in de jeep door landschap dat zich moeilijk laat beschrijven. Afgelegen, desolaat, indrukwekkend, groots, stoffig, bijzonder, ruig, fantastisch zijn een aantal woorden die in me opkomen.
We hebben verschillende soorten flamingo's gezien, nandoes (soort struisvogel), lama's, vicuña's (wilde kleinere variant van de lama) en nog zoveel meer. We hebben gewandeld, geklommen, zijn door kurkdroge gebieden gereden, om uiteindelijk bij een wollig groene moerasachtige kloof uit te komen. We hebben onwijs veel gelachen en gezongen in de jeep en intens genoten van al het prachtigs om ons heen.
Bijzonder fijn was ook de sterrennacht in de middle of nix, wat voel je je dan klein onder zo'n fantastisch zichtbare melkweg.
Onze reis eindigde in een oase in de San Pedro de Atacama woestijn in Chili.
Ook hier hebben we vanalles gezien en gedaan. We hebben een prachtige ontmoeting gehad op de begraafplaats. De vrouw die we spraken was puur, kwetsbaar en sterk en alle 7 waren we onder de indruk van deze spontane ontmoeting.
We hebben door grotten geklauterd in de 'maanvallei' en genoten van de surrealistische uitzichten tijdens een prachtige wandeling door dit onherbergzame en droge stuk. We hebben zelfs op de dag dat we weggingen een paar druppels regen gehad, in de woestijn!
We gingen weg met een luxe nachtbus. Mam en ik hadden enorme mazzel met de stoelen, want we zaten bovenin en vooraan! Relaxt voor een 16 uur durende busreis. Dat ging dan ook uitermate soepel en we waren redelijk uitgerust toen we aan de kust aan kwamen. Bij de supermarkt hebben we lekkere dingetjes gehaald en fijn gepicknickt op het strand met de zonsondergang.
En toen was het tijd voor de grand finale. PAASEILAND!
Bijna 4000 km uit de kust is het 'nogal' afgelegen. Het was een bijzondere ervaring om daar te zijn. Het is 1 van die dingen die je op 'discovery' ziet of in boeken over leest en dan sta je daar ineens zelf.
De geschiedenis, de beelden, de groeve....overweldigend. De zonsopgang bij een van de sites is voor mij denk ik het mooiste van deze hele reis. Woorden schieten wat tekort, dus ik laat de foto's het woord doen.
https://photos.google.com/album/AF1QipO4kPTyy9QFoQjexhjgP80nRgji__h-JPaPEDvl
We waren daar tijdens het grootste festival van het jaar, dus daar hebben we ook nog een hoop van meegepikt. Het mooie was dat het festival echt authentiek was en dus helemaal niet gericht op de toeristen. Je was van harte welkom, maar het was hun feest en de rapa nui zijn trotse mensen met liefde en respect voor hun cultuur, hun eiland en hun afkomst. Prachtig om te zien. Zo hebben we lokale dansen gezien en kostuumwedstrijden. We hebben met ons neus bovenop prachtige ambachtelijke houtsnijwerk wedstrijden gestaan. Maar ook mannen gezien die met 70km p/u schaarsgekleed liggend op een soort brancard van bananenblad gemaakt van een 250 m hoge berg af kwamen zetten.
Kortom een unieke ervaring en een prachtige afsluiting van een mooie reis.
Inmiddels ben ik met Paul in Kuala Lumpur. Door alle verschillende tijdzones is elk besef van tijd en datum een beetje weg. We hebben goede vluchten gehad en al ongelooflijk lekker gegeten bij een straatstalletje midden in China town, dus dat belooft wat!
Als je het nog niet beu bent om plaatjes te kijken, hier zijn er alvast wat van Maleisië
https://photos.google.com/share/AF1QipNq5_uxSf4aw17cSIqacYj8WGLBEvXpVxIn7UGxMj9WfuXMyobVVGLDl6fyfYhx4w?key=TUlEOVljWEFnYVlaa0hjZHMzWmtKSjFONlRsMm1R
Ik hou je op de hoogte.
Liefs
Es
Wat hebben we een hoop gezien en gedaan......het was een vol, maar interessant en afwisselend programma.
Hier alvast de plaatjes (we hebben bijna 3000 foto's gemaakt, maar na een strenge selectie staat er zo'n 10% op google foto's. Ja is nieuw, picasa gast eruit.... Als je de foto's groter wilt zien, klik op de foto, wil je de tekst erbij lezen klik op de 'i')
https://photos.google.com/album/AF1QipO4kPTyy9QFoQjexhjgP80nRgji__h-JPaPEDvl
In de laatste blog waren we op 4000 meter in de hoogste stad ter wereld. Hier hebben we superinteressante musea gezien. In 1 kregen we een vreselijke slappe lach aanval, we houden het maar op de ijle lucht.
We zijn bij een familie thuis gaan eten, dat was een briljante ervaring ( en lekker eten! Ze hadden zelfs een taart voor ons gemaakt). Wij waren met 18, er waren een hoop familieleden en een berg super geïnteresseerde kinderen in alle leeftijden. Aan het einde van de avond hebben we -met de hele tafel- nog alle coupletten van 'ik heb een tante in Marokko en die komt', gezongen.
Vanaf Potosí stond er weer een beeldschone busrit op het programma door zulk desolaat landschap, dat we vaak met open mond uit het raam hingen. De stops voor foto's, verse coca-thee of de lunch waren allemaal even prachtig. Zo hebben we valleien vol lama's gezien met op de achtergrond immense bergketens met sneeuw. Maar ook riviertjes omringd door prachtig rood oranje steen en 'wilde westen'-achtige cactussen. Dit is reizen!
De volgende stop was een klein stoffig dorpje, vanuit waar we 3 dagen in jeeps hebben doorgebracht dwars over de zoutvlakte en door fantastische hooglanden.
Het begon met de zonsopgang op de zoutvlakte van Uyuni. WOW. Dat is nog eens de dag beginnen. In het pikkedonker de jeeps in en in de meest prachtige ochtendkleuren werd de wijdse zoutvlakte beetje bij beetje aan ons onthuld.
Daar word je stil van.
De rest van de dag hebben we de zoutvlakte verkend. Inclusief een fantastische lunch midden op het kneiterwitte zout (mam en ik zeiden steeds sneeuw, maar er is -door ondergetekende- aan gelikt en het is zonder twijfel zout).
De dagen erna zaten we met een supergezellige groep in de jeep door landschap dat zich moeilijk laat beschrijven. Afgelegen, desolaat, indrukwekkend, groots, stoffig, bijzonder, ruig, fantastisch zijn een aantal woorden die in me opkomen.
We hebben verschillende soorten flamingo's gezien, nandoes (soort struisvogel), lama's, vicuña's (wilde kleinere variant van de lama) en nog zoveel meer. We hebben gewandeld, geklommen, zijn door kurkdroge gebieden gereden, om uiteindelijk bij een wollig groene moerasachtige kloof uit te komen. We hebben onwijs veel gelachen en gezongen in de jeep en intens genoten van al het prachtigs om ons heen.
Bijzonder fijn was ook de sterrennacht in de middle of nix, wat voel je je dan klein onder zo'n fantastisch zichtbare melkweg.
Onze reis eindigde in een oase in de San Pedro de Atacama woestijn in Chili.
Ook hier hebben we vanalles gezien en gedaan. We hebben een prachtige ontmoeting gehad op de begraafplaats. De vrouw die we spraken was puur, kwetsbaar en sterk en alle 7 waren we onder de indruk van deze spontane ontmoeting.
We hebben door grotten geklauterd in de 'maanvallei' en genoten van de surrealistische uitzichten tijdens een prachtige wandeling door dit onherbergzame en droge stuk. We hebben zelfs op de dag dat we weggingen een paar druppels regen gehad, in de woestijn!
We gingen weg met een luxe nachtbus. Mam en ik hadden enorme mazzel met de stoelen, want we zaten bovenin en vooraan! Relaxt voor een 16 uur durende busreis. Dat ging dan ook uitermate soepel en we waren redelijk uitgerust toen we aan de kust aan kwamen. Bij de supermarkt hebben we lekkere dingetjes gehaald en fijn gepicknickt op het strand met de zonsondergang.
En toen was het tijd voor de grand finale. PAASEILAND!
Bijna 4000 km uit de kust is het 'nogal' afgelegen. Het was een bijzondere ervaring om daar te zijn. Het is 1 van die dingen die je op 'discovery' ziet of in boeken over leest en dan sta je daar ineens zelf.
De geschiedenis, de beelden, de groeve....overweldigend. De zonsopgang bij een van de sites is voor mij denk ik het mooiste van deze hele reis. Woorden schieten wat tekort, dus ik laat de foto's het woord doen.
https://photos.google.com/album/AF1QipO4kPTyy9QFoQjexhjgP80nRgji__h-JPaPEDvl
We waren daar tijdens het grootste festival van het jaar, dus daar hebben we ook nog een hoop van meegepikt. Het mooie was dat het festival echt authentiek was en dus helemaal niet gericht op de toeristen. Je was van harte welkom, maar het was hun feest en de rapa nui zijn trotse mensen met liefde en respect voor hun cultuur, hun eiland en hun afkomst. Prachtig om te zien. Zo hebben we lokale dansen gezien en kostuumwedstrijden. We hebben met ons neus bovenop prachtige ambachtelijke houtsnijwerk wedstrijden gestaan. Maar ook mannen gezien die met 70km p/u schaarsgekleed liggend op een soort brancard van bananenblad gemaakt van een 250 m hoge berg af kwamen zetten.
Kortom een unieke ervaring en een prachtige afsluiting van een mooie reis.
Inmiddels ben ik met Paul in Kuala Lumpur. Door alle verschillende tijdzones is elk besef van tijd en datum een beetje weg. We hebben goede vluchten gehad en al ongelooflijk lekker gegeten bij een straatstalletje midden in China town, dus dat belooft wat!
Als je het nog niet beu bent om plaatjes te kijken, hier zijn er alvast wat van Maleisië
https://photos.google.com/share/AF1QipNq5_uxSf4aw17cSIqacYj8WGLBEvXpVxIn7UGxMj9WfuXMyobVVGLDl6fyfYhx4w?key=TUlEOVljWEFnYVlaa0hjZHMzWmtKSjFONlRsMm1R
Ik hou je op de hoogte.
Liefs
Es
-
21 Februari 2016 - 16:46
Marion:
Hoi Esther,
De tekst stopt bij 'ijle lucht' en ik ben benieuwd hoe het verder gaat, maar de foto's zijn in ieder geval prachtig.
Jammer dat ik je gemist heb toen je in Nederland was. Nu moet ik weer wachten tot mei. Dan wil ik graag snel afspreken! Dit weekend hoor ik in ieder geval al van Rieneke hoe jullie het gehad hebben. Best goed als ik de foto's zie, wil ik ook best eens heen.
Nog veel plezier, mooie indrukken en vergezichten!
Groetjes Marion -
02 Maart 2016 - 23:01
Angélique En Math:
Al weer een fijn reisverslag. En alweer een nieuwe bestemming, twee heel verschillende culturen. Fijn dat jullie dit met z'n tweetjes kunnen ervaren. En fijn dat jullie dit, via jouw verhalen, weer met ons delen.
Dank je.
Angélique.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
