MEXICO – YUCATAN PENINSULA
Blijf op de hoogte en volg Esther
27 Juli 2014 | Mexico, Oaxaca de Juárez
Hoi allemaal,
omdat de afgelopen 2 maanden niet in 1 blog te proppen zijn, besloten een 2-delige Mexicoblog te schrijven. Want jeetje, wat vliegt de tijd, we zijn nu al ruim anderhalve maand in Mexico en hebben al een hoop kilometers gevroten (wat is dit land on-le-loof-lijk groot!).
Goed, begin bij het begin, na heerlijke maanden in Guatemala, was voor mij de overgang naar Mexico best wel groot. Het is hier allemaal wat anders of eigenlijk, normaler. Mexico is voor mij meer een vakantieland, dan een reisland. Dingen zijn een stuk duurder en beter bereikbaar per auto.
Pak je in Guatemala vrij gemakkelijk naar serieus elk boerengehucht wel een bus/truck/minibusje/collectivo, in Mexico is dat allemaal minder laagdrempelig (vooral 1e klas bussen en taxi's en daarom zo ongeveer 5x zo duur per reisuur).
We begonnen in een klein dorpje niet ver van de grens, om naar 'lagos de montebello' te kunnen gaan. Helaas hadden we een staartje van de 1e orkaan van het seizoen te pakken en kwam het met bakken uit de hemel. Prachtig mooie meren, maar als je na 2,5 uur wandelen tot op de laatste draad doorweekt bent, gaat de fun er wel een beetje af. Wel op een regenachtige dag voor het eerst in een Walmart geweest.....wow, sensory overload!!!!!
Ook erg leuk er rijden hier overal VW kevers in alle kleuren!
Ook de volgende bestemming San Crisobal(volgens velen hoogtepunt van Mexico, ik wijk ietsje af in mening) was koud, regenachtig en duur. Dus nachtbus richting Yucatan peninsula gepakt, 16 uur in de bus en voila, we stapten uit in Merida, een mooie koloniale stad, onder een blauwe lucht met tropische temperaturen. Inmiddels hadden we ook een manier van geldbesparen voor sightseeing bedacht. Anders dan in Guatemala, slapen we hier vooral in slaapzalen en koken we zelf al ons eten en blijven we langer op 1 plek om de dure busreizen te beperken. Op deze plek kiezen we dan 1 of 2 dingen uit om te 'sightseenen' en zoeken we verder goedkoop of gratis ander vertier. En dat is in Merida geen probleem. Elke avond wordt er wel onder begeleiding van live muziek op pleinen gedanst. En man, wat kunnen ze hier bewegen! Soms zijn het gewoon locals die een avondje buiten dansen (en ja natuurlijk werd ik uitgenodigd), andere dagen waren er voorstellingen van ingewikkelde traditionele maya-dansen en we waren er zelfs tijdens de gay parade!
Vanuit Merida hebben we prachtige cenotes (kalkstenen -soms half open- grotten, gevuld met kristalhelder water) bezocht. Busje, tuktuk, en ' treintje' voortrgetrokken door een paard, bracht ons naar 3 cenotes. Wow. Voor eentje moest je een 12 m lange stalen trap recht naar beneden af om een frisse duik te nemen in de 24m diepe (!) cenote, zonder dachtlicht. Een andere was juist half open en het zonlicht zorgde voor een prachtige helderblauwe kleur in het water. Eindeloos speelplezier!
En natuurlijk hebben we genoten van Nederland-Spanje! We waren met een groep op t plein gaan kijken, kleurig uitgedost in Oranje.Tijdens de wedstrijd raakte ik aan de klets met Luis, die ons uitnodigde voor ontbijt de volgende dag. Schor en dronken (we waren al aan het bier toen Mexico speelde om 11.00) rolden we blij terug naar het hostel. De volgende ochtend onszelf uit bed getrokken, op naar Luis, die een specialiteit uit Valladolid (onze volgende bestemming) voor ons zou bereiden. Natuurlijk te laat, maar nog steeds erg welkom, kwamen we bij Luis aan. En we kregen worst met ei. Dat klinkt niet echt woehoe, maar het was wel degelijk WOEHOE, alsof een hele school engeltjes over je tong....beter dan spek (en da's nogal een uitspraak voor mij). Wat een fijn vooruitzicht dat we dit op onze volgende bestemming weer kunnen eten!
Een andere dag hebben we de bus gepakt naar de prachtige kust, naar een klein dorpje waar -volgens bepaalde theorien- zo'n 65 miljoen jaar geleden de Chicxulubmeteoriet viel die de dinosaurussen heeft uitgeroeid. Niets van te zien (het is dan ook al even geleden), maar wel stoer om geweest te zijn. Die meteoriet zou volgens de wetenschappers trouwens ook de oorzaak van het ontstaan van de cenotes zijn.
Het volgende stadje Valladolid was ook heet en mooi. Hier zijn we op de fiets (ik denk niet dat er een ander land is waar ik zoveel gezweet heb als in Mexico....en ik ben in hete landen geweest!) naar een cenote gegaan. Wat een feestje om weer op de fiets te zitten (naast fam en vrienden, wasverzachter en drop is fietsen 1 van de dingen die ik mis op reis). We hebben de hele dag genoten van de cenote. In de ochtend hadden we het voor onszelf! In de middag hebben we onze bammetjes lekker zitten eten in de schaduw van de prachtige rode bloesem bomen en genoten van alle prachtige vogels, om vervolgens na de middagdrukte weer de cenote in te duiken. Super!
Na een week was het tijd voor strand. Op naar ilsa Holbox. De reden om daarheen te gaan, was dat je vanuit daar een walvishaaien-toer kon doen. Walvishaaien kunnen wel tot 15 meter lang worden, dat wilden we wel in t echie zien. En dat hebben we. Wow, we hebben gezwommen met walvishaaien. Per tweetal ging je het water in en de gids riep dan hard dat je op de walvishaai af moest zwemmen. Alleen ze zijn zo groot (btw volledig ongevaarlijk, ze zwemmen met open bek om plaktron te eten en da's hun hele menu) dat alles in je lijf zegt, ANDERE KANT OP!
Maar goed, de eerst verbazing een beetje te boven ga je dus achter ze aan. Je mag ze absoluut niet aanraken, maar je mag wel met ze mee zwemmen. En als je jou aanraken kun je er niets aan doen. De 2e keer dat ik het water in was, veranderde er 1tje van zwemrichting in zwom onder mij door, met zijn staart tussen mn benen door. Ja......je kunt gillen in een snorkel.
Wat een ervaring! We hadden geluk er waren er een heleboel. Na deze indrukwekkende ervaring hebben we ook nog gevist in open zee, met de verse vis werd ceviche gemaakt en op de koop toe zagen we ook nog grote zeeschildpadden en een groep flamingo's. Topdag!
Een paar dagen later moest Nederland tegen Mexico....da's raar joh, als iedereen juicht voor het verkeerde team. In bescheiden oranje dit keer maar zachtjes aangemoedigd.En de dagen erna maar gedaan alsof ik ook uit Engeland kwam.
Na ruim anderhalve week heerlijk loom en gelukzalig eilandleven gingen we door naar Tulum. Prachtige paradijkselijke carribische kust en ook hier naar een waanzinnige cenote geweest. Dit was een dichte grot, dus verlicht. Dit hadden ze sprookachtig gedaan. Na een beetje rondpoedelen in de grot gingen we met de gids door allemaal lage, donkere zijgangetjes. Heel spannend. En prachtige onderwaterformaties en boven je hoofd stalgtieten. Ik wilde het water niet meer uit!
Ook hier hadden we weer een superleuk hostel, met leuke mensen (en een slaapzaal met airco, Mexico heeft mijn afkeer van airco omgeturnd in een intens houden van, behalve in de steenkoude nachtbussen).
Vanaf Tulum gingen we naar de pacific coast in de staat Oaxaca een reis die te lang is om in 1x te doen, dus die hebben we opgesplitst in 2 nachtbussen (een van 16 uur en een van ruim 10 uur). Daarover volgende keer meer.
Als je nog zin en tijd hebt na dit enorme verhaal, foto's staan op picasa:
https://picasaweb.google.com/113178647546624237631/Mexico
Groetjes en tot snel
Es
omdat de afgelopen 2 maanden niet in 1 blog te proppen zijn, besloten een 2-delige Mexicoblog te schrijven. Want jeetje, wat vliegt de tijd, we zijn nu al ruim anderhalve maand in Mexico en hebben al een hoop kilometers gevroten (wat is dit land on-le-loof-lijk groot!).
Goed, begin bij het begin, na heerlijke maanden in Guatemala, was voor mij de overgang naar Mexico best wel groot. Het is hier allemaal wat anders of eigenlijk, normaler. Mexico is voor mij meer een vakantieland, dan een reisland. Dingen zijn een stuk duurder en beter bereikbaar per auto.
Pak je in Guatemala vrij gemakkelijk naar serieus elk boerengehucht wel een bus/truck/minibusje/collectivo, in Mexico is dat allemaal minder laagdrempelig (vooral 1e klas bussen en taxi's en daarom zo ongeveer 5x zo duur per reisuur).
We begonnen in een klein dorpje niet ver van de grens, om naar 'lagos de montebello' te kunnen gaan. Helaas hadden we een staartje van de 1e orkaan van het seizoen te pakken en kwam het met bakken uit de hemel. Prachtig mooie meren, maar als je na 2,5 uur wandelen tot op de laatste draad doorweekt bent, gaat de fun er wel een beetje af. Wel op een regenachtige dag voor het eerst in een Walmart geweest.....wow, sensory overload!!!!!
Ook erg leuk er rijden hier overal VW kevers in alle kleuren!
Ook de volgende bestemming San Crisobal(volgens velen hoogtepunt van Mexico, ik wijk ietsje af in mening) was koud, regenachtig en duur. Dus nachtbus richting Yucatan peninsula gepakt, 16 uur in de bus en voila, we stapten uit in Merida, een mooie koloniale stad, onder een blauwe lucht met tropische temperaturen. Inmiddels hadden we ook een manier van geldbesparen voor sightseeing bedacht. Anders dan in Guatemala, slapen we hier vooral in slaapzalen en koken we zelf al ons eten en blijven we langer op 1 plek om de dure busreizen te beperken. Op deze plek kiezen we dan 1 of 2 dingen uit om te 'sightseenen' en zoeken we verder goedkoop of gratis ander vertier. En dat is in Merida geen probleem. Elke avond wordt er wel onder begeleiding van live muziek op pleinen gedanst. En man, wat kunnen ze hier bewegen! Soms zijn het gewoon locals die een avondje buiten dansen (en ja natuurlijk werd ik uitgenodigd), andere dagen waren er voorstellingen van ingewikkelde traditionele maya-dansen en we waren er zelfs tijdens de gay parade!
Vanuit Merida hebben we prachtige cenotes (kalkstenen -soms half open- grotten, gevuld met kristalhelder water) bezocht. Busje, tuktuk, en ' treintje' voortrgetrokken door een paard, bracht ons naar 3 cenotes. Wow. Voor eentje moest je een 12 m lange stalen trap recht naar beneden af om een frisse duik te nemen in de 24m diepe (!) cenote, zonder dachtlicht. Een andere was juist half open en het zonlicht zorgde voor een prachtige helderblauwe kleur in het water. Eindeloos speelplezier!
En natuurlijk hebben we genoten van Nederland-Spanje! We waren met een groep op t plein gaan kijken, kleurig uitgedost in Oranje.Tijdens de wedstrijd raakte ik aan de klets met Luis, die ons uitnodigde voor ontbijt de volgende dag. Schor en dronken (we waren al aan het bier toen Mexico speelde om 11.00) rolden we blij terug naar het hostel. De volgende ochtend onszelf uit bed getrokken, op naar Luis, die een specialiteit uit Valladolid (onze volgende bestemming) voor ons zou bereiden. Natuurlijk te laat, maar nog steeds erg welkom, kwamen we bij Luis aan. En we kregen worst met ei. Dat klinkt niet echt woehoe, maar het was wel degelijk WOEHOE, alsof een hele school engeltjes over je tong....beter dan spek (en da's nogal een uitspraak voor mij). Wat een fijn vooruitzicht dat we dit op onze volgende bestemming weer kunnen eten!
Een andere dag hebben we de bus gepakt naar de prachtige kust, naar een klein dorpje waar -volgens bepaalde theorien- zo'n 65 miljoen jaar geleden de Chicxulubmeteoriet viel die de dinosaurussen heeft uitgeroeid. Niets van te zien (het is dan ook al even geleden), maar wel stoer om geweest te zijn. Die meteoriet zou volgens de wetenschappers trouwens ook de oorzaak van het ontstaan van de cenotes zijn.
Het volgende stadje Valladolid was ook heet en mooi. Hier zijn we op de fiets (ik denk niet dat er een ander land is waar ik zoveel gezweet heb als in Mexico....en ik ben in hete landen geweest!) naar een cenote gegaan. Wat een feestje om weer op de fiets te zitten (naast fam en vrienden, wasverzachter en drop is fietsen 1 van de dingen die ik mis op reis). We hebben de hele dag genoten van de cenote. In de ochtend hadden we het voor onszelf! In de middag hebben we onze bammetjes lekker zitten eten in de schaduw van de prachtige rode bloesem bomen en genoten van alle prachtige vogels, om vervolgens na de middagdrukte weer de cenote in te duiken. Super!
Na een week was het tijd voor strand. Op naar ilsa Holbox. De reden om daarheen te gaan, was dat je vanuit daar een walvishaaien-toer kon doen. Walvishaaien kunnen wel tot 15 meter lang worden, dat wilden we wel in t echie zien. En dat hebben we. Wow, we hebben gezwommen met walvishaaien. Per tweetal ging je het water in en de gids riep dan hard dat je op de walvishaai af moest zwemmen. Alleen ze zijn zo groot (btw volledig ongevaarlijk, ze zwemmen met open bek om plaktron te eten en da's hun hele menu) dat alles in je lijf zegt, ANDERE KANT OP!
Maar goed, de eerst verbazing een beetje te boven ga je dus achter ze aan. Je mag ze absoluut niet aanraken, maar je mag wel met ze mee zwemmen. En als je jou aanraken kun je er niets aan doen. De 2e keer dat ik het water in was, veranderde er 1tje van zwemrichting in zwom onder mij door, met zijn staart tussen mn benen door. Ja......je kunt gillen in een snorkel.
Wat een ervaring! We hadden geluk er waren er een heleboel. Na deze indrukwekkende ervaring hebben we ook nog gevist in open zee, met de verse vis werd ceviche gemaakt en op de koop toe zagen we ook nog grote zeeschildpadden en een groep flamingo's. Topdag!
Een paar dagen later moest Nederland tegen Mexico....da's raar joh, als iedereen juicht voor het verkeerde team. In bescheiden oranje dit keer maar zachtjes aangemoedigd.En de dagen erna maar gedaan alsof ik ook uit Engeland kwam.
Na ruim anderhalve week heerlijk loom en gelukzalig eilandleven gingen we door naar Tulum. Prachtige paradijkselijke carribische kust en ook hier naar een waanzinnige cenote geweest. Dit was een dichte grot, dus verlicht. Dit hadden ze sprookachtig gedaan. Na een beetje rondpoedelen in de grot gingen we met de gids door allemaal lage, donkere zijgangetjes. Heel spannend. En prachtige onderwaterformaties en boven je hoofd stalgtieten. Ik wilde het water niet meer uit!
Ook hier hadden we weer een superleuk hostel, met leuke mensen (en een slaapzaal met airco, Mexico heeft mijn afkeer van airco omgeturnd in een intens houden van, behalve in de steenkoude nachtbussen).
Vanaf Tulum gingen we naar de pacific coast in de staat Oaxaca een reis die te lang is om in 1x te doen, dus die hebben we opgesplitst in 2 nachtbussen (een van 16 uur en een van ruim 10 uur). Daarover volgende keer meer.
Als je nog zin en tijd hebt na dit enorme verhaal, foto's staan op picasa:
https://picasaweb.google.com/113178647546624237631/Mexico
Groetjes en tot snel
Es
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
