Nicaragua

Hallo allemaal,

hoe is het bij jullie?
Hier alles prima, meer dan prima zelfs ;-)

De afgelopen 3 weken alweer zoveel gezien, gevoeld, gedaan, gegeten, geroken dat het tijd is voor een blog.

De reis hierheen verliep soepeltjes en ik was voor m´n gevoel zo in Nicaragua, daar was Paul op het vliegveld en zijn we met de taxi naar Leon -een stadje ongeveer een uur van de hoofdstad af- gegaan. Om daar ´s avonds naar toe te rijden...brr....ik doe het onze kundige taxichauffeur niet graag na. Je gelooft niet wat er allemaal in het pikkedonker, onverlicht op de snelweg loopt, fietst, rijdt..vervoerd wordt...ligt te slapen.... op een gegeven moment maar niet meer gekeken. Veilig in Leon aangekomen kreeg ik een bord koude watermeloen, kijk....dat is nog eens in stijl arriveren!

In Leon was het zo´n 40 graden, stevig overgangetje tov NL. Dat in combi met een jetleg...was heel goed excuus om in de tuin van het hostel lekker veel in een van de enorme gekleurde hangmatten te hangen (voelde als thuis).
Leon is een prachtig koloniaal stadje en het struinen over de markt in de wat vroegere (soort van koelere) uurtjes is een feestje. Overal aanzitten en alles proeven. Oh ja...en het is watermeloenenseizoen!!! Daar zijn er dus al een aardig aantal van verslonden.

Wat later op de ochtend is het tijd voor een lekker vers sapje om de opkomende hitte het hoofd te bieden. Ze maken hier de goddelijkste sapjes met alles verser dan vers, alleen....er gaan, als je niet oplet, bergen met suiker in. Als ik dus een sapje bestel, doe ik dat zonder suiker (een beetje suiker bestaat hier niet). Dit gaat 3 van de 5 keer goed, omdat geen suiker zó raar is, dat ze het er toch vaak indoen.....en aangezien ik zo´n 5 sapjes per dag drink, krijg ik genoeg suiker binnen, ik stuiter vrolijk verder..
Het hilarische is, dat als je een suikerloze sinasappelsap -inderdaad...ook daarin- bestelt (en dit je ook daadwerkelijk lukt), dat ze het dan ook in de blender doen, zonder er iets aan toe te voegen. Dus uitpersen, in de blender gieten, aanzetten en in een glas cq plastic zakje met een rietje gieten. Erg vermakelijk.

Na 3 dagen rondstruinen tussen de prachtige kerken van Leon, enigzins gewend aan de warmte, op naar de kust. Een klein hostel met leuke mensen op een stuk afgelegen strand, prachtig mooi. 5 km buiten een piepklein dorpje, geen internet en ver van alles. Paradijs. Een klein uurtje over het strand lopen en je komt bij een stuk waar de rivier in de zee stroomt. Supergroen, vulkanen op de achtergrond en felgekleurde vogels en schelpen in alle soorten en maten. Zelfs knal-paarse schelpen.
Zonsondergangen als uit de film en een perfecte plek om samen onze reis te beginnen. ´s Avonds sterrenhemels waar je naar kan blijven kijken, zoveel en zo helder, je doet het beter niet staand, want je valt gegarandeerd om (ervaring spreekt hier). Zelfs mercurius gezien, handig hoor die sterrenapp.
Weer een aantal ligretto verslaafden aan de wereld toegevoegd en ook ´dobble´ is een erg goed reisspelletje, dat hilarische taferelen oplevert, vooral als je het in 3 talen speelt :-)
We zouden een dag of 6 blijven....dat werden bijna 2 weken :-)
Zelfs een gratis verblijf en eten aangeboden gekregen, in ruil om daar te werken.....aanlokkelijk... maar na 1 avondje bardienst hebben we ons (met enige moeite) losgerukt, want er is nog zoveel meer moois hier.

Dus..op naar de bergen, 8 uur, 4 (chicken)bussen, een fietstaxi en een gewone taxi verder waren we in een bergdorpje. Die busritten zijn onbeschijflijk. Wat er allemaal om je heen te kijken is...oneindige vorm van vermaak:verkopers van elk willekeurig ding (van medicijnen tot nagelknippers tot kinderspeelgoed) of eten, lopen de bus in en uit. Met schelle stem persen -dikke- vrouwen zich met een gigantische teil vol torta de leche door de menigte in het middenpad heen.
Buiten zie je dorpjes, stadjes, felgekleurde bussen, prachtige uitzichten op vulkanen of de zee. Entertainment 1e klas!

Vanuit het bergdorpje hebben we een supermooie tocht naar een canyon gedaan, waar je half doorheen wandelt en half doorheen zwemt. De muren van de canyon soms wel 100 m hoog en het water helder en talloze gekleurde vlinders die door de canyon heenvliegen. Superdag!
Op de weg terug in een overvolle bus had ik een stoeltje weten te bemachtigen. Op een gegeven moment kijk ik naast me, staat er een vrouw naast me met een ENORME kip hangend op z´n kop. Tegen mijn been aan. Ik schuif wat richting m´n buurman (een man met een hazenlip die al 10x conversatie probeerde te maken, maar voor mij -in de drukke luidruchtige bus- helaas vrij onverstaanbaar was....), begint die enorme kipunit ineens met z´n vleugels te slaan....en toen zat ik dus op schoot bij m´n buurman.

Dit weekend ook nog naar een waterval gelopen. Was een wandeling van 5 km en dan kom je stoffig en bezweet aan bij een 60m hoge waterval en daaronder een uitnodigend meertje van ijskoud water. Dus daar plonsden we meteen gretig in. Om daarna te zien dat er een man met een enorme machete (=mes) langs de kant te zien zoeken in het water. We keken om ons heen en..er was niemand in het water. Hmmmm..er toch maar uitgegaan. Maar gelukkig bleken ze op een soort waterkonijn (of in iedergeval dat ik wat ik in het spaans begreep) te jagen om te eten. Dus niet een poeltje gedeeld met coraalslangen gelukkig :-)
Daarna wilden we nog doorlopen naar een uitkijkpunt, volgens het bord was dat nog 1,5 km verder. Nou dat kon er nog wel bij. Dus wij lopen. Na ruim een half uur stevig doorstappen hadden we met z´n 3en besloten dat we toch wel echt het dubele van de 1,5 km hadden gelopen. En alhoewel de uitzichten prachtig waren, was er niet echt sprake van een ´mirador´. Omdat we met z´n 3en waren vonden we het veilig genoeg om terug te liften. Na 1 minut mochten we al achterin de bak van een pickup springen. Volledig onder het stof kwamen we bij het hostel aan. Daar bleek....dat de mirador op 1,5 km hoogte lag en nog zo´n 8 km verder dan de waterval was. Haha, suffe gringo´s.

Gisteren ben ik met m´n spaanse les begonnen. Ik zit een leuke familie, er zijn 2 kinderen van 8 en 5 die me overenthousiast graag wat extra Spaans willen leren in de avonduren. Het spelletje dobble is niet alleen n hit bij volwassenen :) Nadat de kinderen naar bed waren door alle familiefoto´s heen, die vader trots van -zeer uitgebreid- commentaar voorzag :-)
Op het schooltje zijn gezellige andere studenten, naast de lessen zijn er ook activiteiten. Morgen gaan we naar een school voor kinderen met een verstandelijke beperking.

Ik weet nog steeds niet helemaal hoe, maar heb met m´n tablet een aantal foto´s op picasa gekregen :-)
https://picasaweb.google.com/113178647546624237631/Nicaragua

liefs
es