Tijd voor een terugblik
Door: esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
12 April 2009 | Ecuador, Otavalo
Heerlijk om iedereen weer te zien (en weer eens auto te rijden), maar als ik er nu nog wat maandjes aan vast zou kunnen plakken, zeg maar waar ik moet tekenen ;-). Maar ik heb vanaf overmorgen 6 dagen de fantastische galapagos in het vooruitzicht, dus mij hoor je verder niet zeuren.
Maar goed, linksom of rechtsom, het loopt tegen het einde van m´n reis en dat maakt de mensch eniszins nostalgisch. Vorige week, in het idyllische kustplaatsje Canoa, alles nog eens rustig de revue laten passeren en WOW, wat kun je een hoop doen, voelen, leren, meemaken en zien in een paar maanden.
Zoals de spaanse lessen in Quito. Het was een poos geleden dat ik ´in de schoolbanken´ had gezeten en huiswerk ook nog (al kan ik me niet herinneren dat ik dat ooit met zoveel plezier heb gemaakt).
En ondanks het ´harde´ studeren, waren daar de hilarische versprekingen de rest van de reis. Zo heb ik een keer keihard tegen een jongetje geroepen "kijk uit, als je zo doorgaat breek je straks één van je kloten. Ipv botten.....tis maar 1 lettertje, maar tegelijkertijd een wereld van, verschil. (Net zoals de woorden ´getrouwd´ en ´moe´ ook maar 1 letter verschillen, maar of dat toeval is :-P )
Of Carmen die op een markt tegen een oudere vrouw zei dat die mevrouw meerdere verloofdes had in NL, ipv dat wíj verloofdes in NL hadden (de vervoegingen van de werkwoorden staan altijd garant voor een hoop versprekingen omdat ze hier geen persoonlijk voornaamwoorden gebruiken). Geinig :-) .
En toen op naar een maand vrijwilligerswerk in het prachtige, landelijke noorden en wonend bij de wat aparte familie met dove oma en beestenboel in huis. In de weekeinden erop uit in de wonderschone natuur van de Andes, ´thuis´ een overdosis rijst en elke ochtend bergen met bruinogige kindertjes hangend aan m´n armen na de dagelijkse, enerverende busrit. Soms dichtbij radeloosheid in m´n eentje voor de klas en als oplossing 27 ondeugende ecuadoriaande kindertjes in een veel te klein klaslokaaltje die uit volle borst´ een tante in marokko´ meezingen. Indrukwekkende, maar niet de makkelijkste maand van m´n reis.
Daarna op pad, door Peru, Bolivia en terug naar Ecuador met prachtige, enge, nachtelijke, (ellen)lange, stinkende en leuke busritten, in bussen van divers pluimage (om zo al die uren maar even kort samen te vatten). Inmiddels ook gezegend met het talent rechtop te kunnen slapen na 5 minuten rijden.
In die maanden zoveel gezien en meegemaakt, heel veel leuke mensen ontmoet, geleerd over de inca´s en pre colombiaanse culturen, maar ook over mezelf. Hilarische taferelen met carnaval, de prachtigste en zoveel afwisselende natuur en indrukwekkende cultuur, trekkend door kleine gehuchtjes en miljoenensteden.
De vele vele kleine - inmiddels gewoon geworden - dingetjes, zoals de dagelijkse verse sapjes die, als je ze op straat koopt, je in een plastic zakje met een rietje meekrijgt (hoe leuk!), zijn net zo waardevol als de grote belevenissen zoals machu picchu, nazca lines en de zoutvlakte. De kleine ´gewone´ dingetjes maken de ervaring juist zo bijzonder, zoals de onaflatende stroom van de knetter kleuren hier (lichte hebberigheid speelde daarvan op...oeps m´n ogen waren groter dan m´n tas), elke keer gewend raken aan nieuw (stinkend) geld, zo vaak zonder stroom zitten, de verschillen tussen de landen, de diverse -soms onverstaanbare- accenten, de geuren, de lief glimlachende oude vrouwtjes, de streekgerechten, je ´eigen merk´ ijs of yoghurt in elk land, de geluiden, de mooie (maar vaak vieze) kindjes, het chaotische verkeer, de typische bouw van gezichten......en nog veel meer.
Kortom, het steeds tegenkomen van nieuwe dingen en het vertrouwd achterlaten.
Daarnaast ook de minder mooie kanten. De armoede, het dierenleed en de erbarmelijke (werk)omstandigheden die we ook gezien hebben. Soms best even moeilijk om mee om te gaan, want jij loopt daar met westerse hoofd tussen, op reis omdat je je dat kunt veroorloven, terwijl je mensen ziet die niet eens geld voor kleding hebben. Loop je daar met je souveniertjes en je dure camera. Ik weet het, alle beetjes helpen enzo, maar toch...soms erg scheef. Maar het brengt me ook bij het nadeel voor reizigers in deze landen. Veel mensen zijn zo arm dat ze vaak weinig te verliezen hebben en sommigen (!) maken daarom keuzes om op oneerlijke manier aan geld te komen, waardoor je altijd je 'common sense' scherp moet houden. En belangrijk is dat je die alertheid niet tot paranoia moet laten groeien. Het is namelijk maar zo´n kleine groep. De meeste mensen zijn behulpzaam, geinteresseerd en zeer vriendelijk.
Al heb ik op deze manier wel ontdekt dat ik al jarenlang mijn BH heb onderschat . Wat je daar allemaal in kan doen! Geheugenkaartjes van je camera, sleutels, pinpas, kopie van je paspoort, portomonneetje, briefgeld, buskaartjes.....zelfs allemaal tegelijk. Ik denk wel dat ik in NL weer even moet wennen aan m´n cupsize :-)
En dan is daar natuurlijk nog de rugzak, oftewel : je huis. De routines die je gaandeweg ontwikkelt voor het uit- en inpakken, de gebarsten nagelriemen van het steeds grabbelen en de overheerlijk makkelijke keuze van wat je aandoet (er is namelijk niet zoveel en de helft is ook nog eens vies). Zo zijn er meer terugkerende vaardigheden onstaan de afgelopen maanden. Bijv. het omgaan met slome vastlopende computers met stickertjes op het toetsenbord (of geen letters meer), het accepteren dat er altijd wel onverklaarbare wondjes, blauwe plekken of insectenbulten op je lijf zitten, het zoeken van (betaalbare) hostels (jeéeh internet), het gemak waarmee je onder een koude douche gaat staan (zeker als je een paar dagen niet hebt gedouched) en het feit dat je niet echt kieskeurig bent met wat je eet (al trok ik echt de grens bij de gekookte varkenshuid).
Jep, vorige week aan de kust was perfect om me -wederom- te laten beseffen wat een superreis dit is en hoeveel geluk ik heb! En niet alleen door terug te kijken, maar ook in Canoa was het weer heerlijk. Genoten van het superklimaat (en een keer op zeeniveau zijn na maanden in de Andes, wow.......fit!!), de prachtige natuur, heerlijk in de zee gezwommen, weer veel leuke nieuwe mensen ontmoet (en dus ook weer afscheid, nope ´t went niet), weggedroomd bij de mooiste zonsondergangen, de lekkerste garnalen en bergen met fruit gegeten, weer een hoop mensen verslaafd gemaakt aan 'ligretto' en zelf ook nieuwe kaartspelletjes geleerd. Superweek was het!
Het weerzien met mam john en jan was helemaal leuk, grappig een beetje nederland (DROP) in Ecuador. Quito wat verkend (hmm toch dat baantje als gids???) en goede vrijdag in de oude stad meegemaakt. Indrukwekkend. Een enorme processie met ´jezussen´ met gigantische kruizen (echt sommige wel meer dan 50 kilo) en doornkransen, zelfgeselaars, veel muziek en een onaflatende stoet van mensen met paarse kappen (cucurocho´s). Zeer bijzondere dag om in Quito te zijn.
Ook de typische goede-vrijdag-soep gegeten, daar kon een lepel in rechtop blijven staan. In die soep zitten 12 ingredienten om de 12 apostelen te vertegenwoordigen. Oa vis, banaan, verschillende soorten bonen, gefrituurde deegballetjes. Erg lekker, maar wel uit de categorie blok beton.
Daarna door naar Otavalo, feest van herkenning. Wat een heerlijke stad (voelt als dorp) is het toch, en ook nog even langs m´n ´familie´ geweest. Zo grappig, ze waren blij verrast om me weer te zien en dat was geheel wederzijds. Het was pas februari dat ik daar wegging, maar het voelt als veel langer geleden. En heel leuk om mams en co ´mijn´ huis, de waterval, het kratermeer etc etc te laten zien. Op de terugweg zelfs met een open pickup terug, leeftijd wordt zo overschat :-)
Wel grappig hoor, reizen met mensen die vers uit NL komen, voor mij is alles al gewoon en voor hen is alles nieuw. En 1 voordeel zij spreken geen spaans, dus ben weer lekker aan de spaanse klets!
Het was leuk om alles te laten zien en dan overmorgen op naar iets wat ik zelf ook nog niet ken: de galapagos!
Dat is de laatste ronde en daar ga ik nog intens van genieten!!
Tot snel, liefs Sje
-
13 April 2009 - 05:51
Klaske:
Wouw, wouw en nog eens wouw...... Geweldig, want een reis!!!
En wat heerlijk dat je je familie dit ook nog in het echt kan laten zien (is toch anders dan foto's)
En tja, dan zit het er helaas alweer bijna op.
Nou meid, geniet nog even van deze prachtige trip!
x Klas -
13 April 2009 - 07:46
Arie En Alie:
Geweldig Esther wat een ervaringen en indrukken in die maanden he! En wat mooi dat we via jouw woorden mee konden reizen en meevoelen.
Je zult met weemoed vertrekken maar ook hier in Nederland met open armen ontvangen worden.
Alle goeds en tot.....
doegiesssss Arie en Alie -
13 April 2009 - 08:05
Kees:
ik zal je verhalen missen...heel veel plezier nog de komende dagen! -
13 April 2009 - 08:07
Floor:
Ha zusje,
echt geweldige verhalen. Ik ben erg blij dat je er flink van genoten heb, maar ik vind het ook erg leuk dat je straks weer terug bent!
Heel veel plezier daar nog de komende anderhalve week!!!!!! Geniet ervan!
Je broer ;-) -
13 April 2009 - 08:49
Floor:
Ha zusje,
echt geweldige verhalen. Ik ben erg blij dat je er flink van genoten heb, maar ik vind het ook erg leuk dat je straks weer terug bent!
Heel veel plezier daar nog de komende anderhalve week!!!!!! Geniet ervan!
Je broer ;-) -
13 April 2009 - 08:51
Nadine:
Lieve Es,
Ik weet niet of je dit nog leest voor je terug komt naar Nederland. Wilde je als bioloog nog even extra veel plezier op de galapagos wensen. Dank je wel voor al je prachtige verhalen, en geniet van je laatste week. Ik kan niet wachten om je hier weer te zien. Ook de groetjes aan je mams van mij natuurlijk.
liefs, Nadine -
13 April 2009 - 09:58
Nina:
Zoo jij hebt inderdaad echt zo veel meegemaakt in die trip;)!
Galapagos wordt vast geweldig en ik ga ook je verhalen missen hoor!:)
groetjes! -
13 April 2009 - 15:18
Lynn:
Hey lief!!
Heel veel plezier op de galapagos!! Lekker genieten van al het moois daar!
De tijd gaat erg snel nu! Ik ga vanavond naar Iguazu, ben benieuwd! Heb er in ieder geval heel veel zin in! Groetjes van Katja!! Die kwam ik gister ineens tegen, verblijft in hetzelfde hostel in Buenos Aires, echt toevallig!
Tot snel, in NL!!!
XXX -
13 April 2009 - 17:35
Fred:
Hé Es,
38 geprinte A4-vellen vol omvat inmiddels je reisverslag, waaruit ik Maria af en toe voorlees omdat ik zo vreselijk moet lachen of je beschrijving zo ontroerend vindt. Heel grappig, omdat Maria jou niet kent - of nu wel een beetje.
Geniet nog heel erg van je laatste stukje reis, de Galapagos (of het niks is).
liefs, Fred -
13 April 2009 - 21:15
Jeanne V.Schooten:
Voor 't eerst je verhalen gelezen.Heel leuk hoor.
Ik ben de oudste zus van John.
Veel gezelligheid de komende weken met je mams en de mannen
Groetjes -
13 April 2009 - 22:06
Marcel:
Op deze reis moet je toch jaren kunnen teren. wat een herinneringen. Kan me voorstellen dat je de mogelijkheden bekijkt om langer te blijven. Denk voorlopig nog maar even niet aan ons :-) Heel veel plezier op de Galapagos.
Groetjes Marcel -
14 April 2009 - 17:50
Janneke :
Veel liefs aan jou, Rieneke, John en Jan! -
14 April 2009 - 19:49
Petra:
Heerlijke verhalen! Ik wil al die verhalen ook live horen!!!! Met jouw grijzende gezicht erbij wordt het allemaal nog beter. Mogelijk dat ik in mei in NL ben...let's meet! :-)
Go Galapagos! -
15 April 2009 - 20:55
Marion:
Hoi Esther,
Geniet van je laatste weekje net zoals je de afgelopen maanden hebt genoten. geef de zeehonden een knuffel van me en zeg dat ik ook van plan ben ooit eens langs te komen. En als je weer terug bent wil ik alle verhalen horen met nog meer foto;s en nog meer details.
Liefs Marion -
16 April 2009 - 02:42
Sje:
Hallo allemaal, even een kort berichtje vanaf de galapagos (ja...ook hier internet) De vulkaanuitbarsting die nu op eiland Fernandina is, is niet gevaarlijk voor ons. Wij zitten op het eiland Isabela wat ver genoeg ten oosten van de uitbarsting ligt (vanwaar we trouwens wel de rookpluimen kunnen zien). liefs sje -
17 April 2009 - 14:37
Carmen Van Der Maat:
Wat een feest, op een boot met brullende motoren. Ik ben fan, maar ben dat dan ook altijd geweest.
Hoe is het met de fam? Lekker ze weer te zien? Zal wel weer een andere dimensie aan het reizen geven net zoals ik dat ook met Tess gemerkt heb.
In wat voor een gekkenhuis ben ik nu weer beland. Een partyhostel vol met rare Israeliers en Engelse barbiepoppen. Het geeft me hoofdpijn, maar ook een hoop plezier.
B.A. is zo prachtig. Straten vol met auto's die langs de mooiste gebouwen racen. Elke dag een andere wijk om te ontdekken!
Pak nog even die laatste dagen en realiseer je dat het klokje gewoon overal hetzelfde tikt en Noord, Zuid thuis is het ook wel oke!
Hele dikke kussen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley